Blog

Zoon Yannick zet het werk voort van zijn kwakzalvende vader Tinus Smits, die beweerde autisme te kunnen genezen. Een aandoening die volgens deze homeopaat het gevolg is van stress en vaccinaties. Zijn ‘ontstorende behandeling’ wordt inmiddels door meer dan 300 gecertificeerde volgelingen aan de man gebracht. Over de erfenis van Tinus.

Wie op internet zoekt op de term ‘mazelen’ vindt naast nuttige informatie veel verwarrende misleiding uit de alternatieve hoek. De fraude van Wakefield e.a. leidt na jaren nog steeds tot veel schadelijke ideeën over de ‘gevaren’ van vaccinatie.

Zo ook op de site van Tinus Smits, die vaccins als voornaamste oorzaak van autisme zag. Op de site van de Vereniging tegen de Kwakzalverij heeft Marie P. Prins eerder uitgelegd hoe onzinnig Smits’ theorieën zijn. Een aanvulling meldt het overlijden van Smits in 2010. Er is echter nog een aanvulling nodig: zoon Yannick zet nu de ‘autismebehandeling’ van vader Tinus voort. En hij is niet de enige.

Doel

Beoordelen of in ingezonden brieven in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (NTvG) belangrijke wetenschappelijke kritiek op gepubliceerde artikelen wordt geformuleerd.

Opzet

Descriptief, retrospectief bibliometrisch onderzoek.

Methode

De in de periode 5 juli 1997-27 juni 1998 in het NTvG gepubliceerde brieven (n = 196) werden beoordeeld op 10 kenmerken en ingedeeld in 3 categorieën ten opzichte van het gepubliceerde artikel: ‘mee eens’, ‘niet mee eens’ (kritiek op methode of resultaten of interpretatie, of ongemotiveerde kritiek) en ‘politieke reactie’. Vervolgens werd gekeken aan welk soort gepubliceerd artikel de brief refereerde en hoeveel brieven er op hetzelfde artikel betrekking hadden. Afzonderlijk beschouwd werden 22 ingezonden brieven uit de periode oktober-december 1998 die betrekking hadden op artikelen waarvan de originele ‘peer review’-rapporten nog aanwezig waren.

Resultaten

In 115 (58,7) ingezonden brieven waren de schrijvers het eens met de auteurs. Bijna 40 (77) van de 196 brieven was te beschouwen als wetenschappelijke discussie over het betreffende onderwerp. De meeste reacties betroffen oorspronkelijke stukken en klinische lessen (25 en 19,4). In 8/196 (4,1) van de ingezonden brieven werden fouten in artikelen gesignaleerd; 6 van deze reacties leidden tot het publiceren van een verbetering (op 3 artikelen). Er werd geen kritiek gegeven die tot afwijzen van het betreffende artikel zou hebben geleid als deze vóór publicatie bekend was geweest. Uit de brieven over artikelen waarvan de peer-reviewrapporten nog beschikbaar waren, kwam geen kritiek naar voren die de peer-reviewers hadden gemist.

Conclusie

Van de ingezonden brieven in het NTvG betrof 4,1 wetenschappelijke kritiek die tot wijziging van het artikel geleid zou kunnen hebben als deze in de fase vóór aanvaarding bekend zou zijn geweest.